Op zaterdag 18 januari bezocht ik de SP-conferentie ‘Stop de Wooncrisis’ in ’t Zonnehuis in Amsterdam Noord. ’t Zonnehuis theater uit 1932, in de stijl van de Amsterdamse School gebouwd met gewisse Art Deco elementen, was een perfecte locatie voor deze conferentie. Een scala aan sprekers werd het gehoor, dat uit een kleine tweehonderd mensen bestond, voorgeschoteld.

Sprekers uit een wijk in Liverpool en uit de stad Berlijn vulden het morgenprogramma. Na een bijzondere goede, door de SP aangeboden broodjeslunch volgden in het middagprogramma o.a. een luchtig en humoristisch betoog over het ontstaan en de visie op het Maankwartier in Heerlen én een alleszins interessante lezing van de directeur van Milieudefensie. De laatste sprak zich nadrukkelijk uit vóór een eerlijke verdeling van de klimaatkosten en m.i. daarmee tegelijk tegen het huidige regeringsbeleid. Nochtans is die oproep duidelijk aan dovemansoren gericht.

Helaas werd er niet of slechts zijdelings ingegaan op de oorzaken van de huidige wooncrisis. Wél werden de privatiseringsoperatie van 1995 (brutering) en de daaropvolgende ‘uitverkoop’ van sociale huurwoningen aan veelal huisjesmelkers genoemd, maar over de immigratie, absoluut en niet betwistbaar een majeure oorzaak van de problemen op de woningmarkt, werd al dan niet bewust gezwegen. Dat past weliswaar bij een door de SP georganiseerde conferentie maar het is een feit dat veel immigranten zijn aangewezen op sociale huurwoningen, die er al niet waren en dus heden ten dage ook niet zijn. Zoiets hoort naar mijn overtuiging op een dergelijke conferentie dan ook niet onbesproken te blijven!

De sprekers uit Berlijn (van de Duitse zusterpartij Die Linke) opperden overigens als mogelijke oplossing om de door commerciële verhuurders verworven voormalige sociale huurwoningen te onteigenen. Dat zal een lastig verhaal worden in Duitsland en ook in andere West-Europese staten en politieke situaties. Naar verluidt heeft Die Linke er in Berlijn wel een wettelijk huurverhogingsverbod voor 5 jaar uit weten te slepen. Chapeau!

Voor Nederland is de casus, hoewel vergelijkbaar (woningen zijn ook in ons land een handelsgoed geworden i.p.v. een grondrecht*), wellicht toch anders aan te pakken. Bij wet zou bijvoorbeeld kunnen worden bepaald, dat het woningwaarderingsstelsel voor huurwoningen fors wordt opgerekt, zodanig fors dat veel van de huidige huisjesmelkers (incluis Prins Bernhard jr.) te allen tijde kunnen worden gedwongen om de huidige huurprijs aan te passen aan de maximaal toelaatbare huurprijs. Dat zal zeker (enige) soelaas bieden ook al is het waarschijnlijk totaal onvoldoende om de bestaande crisis, die veel groter is dan alleen het gebrek aan sociale huurwoningen, op te lossen. Overigens moet per direct de WOZ-waarde uit dit stelsel worden geschrapt omdat deze onevenredig veel invloed heeft op het toe te kennen aantal punten en daardoor op de maximale huurprijs.

Natuurlijk spelen zaken als grondprijzen, vergunningen, stikstof etc. etc. allemaal ook een grote rol, maar primair zou m.i. de commerciële verhuur door huisjesmelkers Kamer- en regeringsbreed zonder dralen nu heel hard moeten worden aangepakt!

* Grondwet, artikel 22, lid 2: Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid.

« terug