De AIVD heeft blijkens de berichtgeving gisteren in de media een studie verricht naar rechts-extremisme in Nederland. De AIVD stelt: ‘Rechts-extremisten doen vaker uitspraken die geweld tegen moslims en de overheid aanmoedigen en verheerlijken. Hoewel zij zelden daadwerkelijk tot geweld overgaan, maakt de AIVD zich zorgen om het klimaat dat in Nederland ontstaat.’

Hoe curieus is dit onderzoek en hoe verhoudt zich dat tot het niet in beeld brengen van het links-extremisme? Wat is de aanleiding geweest om specifiek ‘rechts-extremisme’ onder de loep te nemen terwijl daar volgens de AIVD geen geweld wordt gebruikt en links-extremisme in Nederland ondertussen wél een aantal moorden op zijn conto heeft staan? Ik heb het dan nog niet over moslim extremisten die met regelmaat dood en verderf zaaien in Europa.

De AIVD motiveert haar onderzoek o.m. met ‘anti-islam en anti-migratieretoriek’ en stelt: ‘Het wordt vaak gecombineerd met ideeën over nationale identiteit. Zo is behoud van Zwarte Piet een jaarlijks terugkerend thema.’

Er doet zich mijns inziens iets interessants en tegelijk heel beangstigends voor in dezen. De AIVD onderzoekt fragmentarisch, oordeelt hard maar verzuimt de oorzaak en het gevolg in kaart te brengen. De islam ‘as such’ is toch echt een thema; met name geradicaliseerde moslims houden de AIVD meer dan bezig vide de recente arrestaties. De migratie is een serieus en bovendien Europees onderwerp waar alle regeringen hun hoofd over breken.

Ik probeer me in te denken hoe ons land eruit zou hebben gezien als we paal en perk zouden hebben gesteld aan de import van andere culturen en geloven. Ik doel dan met name op moslims uit Marokko en Turkije en dan nadrukkelijk en alleen op die groep moslims, die in de coulissen van hun eigen achtergrond en geloof leven, zonder relatie met en/of enige participatie in ons maatschappelijke leven. Te veel van deze mensen spreken niet eens Nederlands.
Ik probeer me ook voor te stellen hoe ons land eruit zou hebben gezien als we de vele gelukszoekers uit Afrikaanse landen niet hadden toegestaan om in Nederland te blijven.
Tot slot probeer ik me in te leven in de regels voor immigratie zoals Australië en Nieuw Zeeland die hanteren. Deze en ook andere landen hebben die regels toch niet voor niets uitgevaardigd!

Ook Nederland heeft regels, maar die worden i.t.t. landen als Australië en Nieuw Zeeland te vaak niet gehandhaafd of steeds weer versoepeld zodat bijvoorbeeld de instroom o.g.v. gezinshereniging nog verder toeneemt. Uitwijzen van mislukte asielaanvragers blijkt ook al jaren een groot probleem. Het gevolg is dat heel veel migranten en gelukszoekers (te) vaak niet deelnemen aan onze Nederlandse maatschappij en ook, dat ze in de bijstand terecht komen omdat ze niet in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Dat hebben de Aussies en Kiwi’s toch aanmerkelijk beter voor elkaar.

Welnu, terug naar het onderzoek van de AIVD. Wat is de betekenis van dit onderzoek als er niet wordt gekeken naar oorzaak en gevolg. Onze opeenvolgende regeringen vanaf pakweg 1970 hebben de opkomst van het ‘verzet’, in dezen om het verzet mee weg te zetten ‘rechts-extremisme’ genoemd, geheel en al aan zichzelf te wijten. De vraag rijst dan ook: wie gaf de AIVD opdracht tot het onderzoek en wie heeft baat bij de uitkomst (de waarom vraag)? Ik gok: onze regering? Mijn conclusie is dat het ‘klimaat’ waar de AIVD naar verwijst geheel en al door de opeenvolgende regeringen is veroorzaakt en door niemand anders.

« terug